MRI lumbale wervelkolom
De basis principes over het MRI LWK onderzoek.
Pathologie - Ossale metastasen
De meest voorkomende maligniteiten die naar het bot metastaseren zijn carcinomen afkomstig van mamma, long, prostaat, schildklier en nier. Hierbij heeft mammacarcinoom en prostaatcarcinoom een specifieke voorkeur om naar het wervelkolom te metastaseren.
De wervelkolom is rijk aan rood beenmerg (t.o.v. het perifere skelet), met een bijkomend uitgebreid capillair netwerk. In combinatie met de lokale lage stroomsnelheid van het bloed, is de wervelkolom een ‘aantrekkelijke omgeving’ voor metastasen.
De metastasen kunnen zich zowel symptomatisch als asymtomatisch zijn (het merendeel is asymptomatisch). Dit is grotendeels afhankelijk van de omvang, de aanwezigheid van een pathologische fractuur en zenuw/of myelumcompressie.
Enkele ‘rode vlaggen’ waarbij rekening moet worden gehouden met de aanwezigheid van wervelmetastasen: rugpijn > 6 weken, leeftijd > 60 jaar, nachtelijke pijn/pijn bij liggen (blood pooling) en een oncologische voorgeschiedenis.
MRI signaalintensiteiten
De signaalintensiteit van ossale metastasen op een MRI-scan is afhankelijk van het type weefsel/substantie waar de metastase grotendeels uit bestaat; met name de mate van botmineralisatie en aanwezigheid van vettige/ hemorragische/vasculaire componenten.
Een algemene (grove) verdeling:
- Osteoblastische (sclerotische) metastasen (fig. 40): lage signaalintensiteit op T1 en T2
- Osteolytische metastasen (fig. 41): intermediaire tot lage signaalintensiteit op T1 & hoge signaalintensiteit op de T2 met vetsuppressie (bijv. STIR sequentie). Wisselend op de T2 zonder vetsuppressie (intermediair tot verhoogd signaal, maar vaak minder goed herkenbaar in vergelijking tot de T1 en T2 met vetsuppressie).
- Gemengd osteoblastisch/osteolytisch: lage signaalintensiteit op T1 en lage en/of heterogene signaalintensiteit op T2.
Nieuwsgierig?
Leer alles over MRI lumbale wervelkolom
Text
drs. A. van der Plas (MSK radiologist Maastricht UMC+)
With special thanks to:
dr. W. Henneman (neuroradiologist Maastricht UMC+)
Illustrations
drs. A. van der Plas (MSK radiologist Maastricht UMC+)
Sources:
-
C. Lavy, P. Marks, K. Dangas, N. Todd; Cauda equina syndrome—a practical guide to definition and classification. International Orthopaedics (2022)
-
L. Bulloch, K. Thompson, L. Spector; Cauda Equina Syndrome. Orthop Clin North Am. (2022)
-
C. Colosimo et al; Contrast-enhanced MR imaging of the spine: When, why and how? How to optimize contrast protocols in MR imaging of the spine. Neuroradiology (2006)
-
M. Farshad et al; Spondylophyte classification based on biomechanical effects on segmental stiffness. Spine J (2022)
T.S. Jensen et al.; Vertebral endplate signal changes (Modic change): a systematic literature review of prevalence and association with non-specific low back pain. Eur Spine J. (2008) -
A. Pietrok; Schmorl’s Node: An Uncommon Case of Back Pain and Radiculopathy. Orthop Rev (Pavia). 2022
-
A.C Gellhorn, J.N Katz, P. Suri; Osteoarthritis of the spine: the facet joints. Nat Rev Rheumatol (2013)
-
D.F. Fardon et al; Lumbar disc nomenclature: version 2.0: Recommendations of the combined task forces of the North American Spine Society, the American Society of Spine Radiology and the American Society of Neuroradiology. Spine J (2014)
-
S. Boudabbous et al; Spinal disorders mimicking infection. Insights into Imaging (2021)
-
J. Lotz; The Role of the Vertebral End Plate in Low Back Pain. Global Spine Journal (2013)
-
J.S. Kim et.al; Clinical Significance of Redundant Nerve Roots of the Cauda Equina in Spine MRI. iMRI (2022)
-
L. Cottle, T. Riordan; Infectious spondylodiscitis. J Infec (2008)
-
H.P. Ledermann et.al; MR imaging findings in spinal infections: rules or myths? Radiology (2003)
08/10/2023
(All the work (text, illustrations, visual elements) seen on this website is copyright by Radiology Expert.
It may not be used without written permission of Radiology Expert).